Pyreneeen
Vanuit Lourdes zien de bergen er ‘smorgens
Een beetje mistig uit.
Daar gaat de reis heen met twee treinen en nog een stuk met de bus.
De eerste trein kwam bijna een uur te laat, de tweede in Pau was toen weg natuurlijk. Dus in het grote Pau een paar uurtjes op het station gezeten. Zelfs als ze bij de Franse spoorwegen niet staken kom je nog nergens.
Daar kun je met een treintje naar het centrum.
Na 3 uur station ken ik daar de zwervers ook al. Die scoren ieder uur verse koffie van verse passagiers.
Uiteindelijk met de trein naar Oloron de saint Marie. Vandaaruit ging de bus naar mijn beginplaats. (col du somport) De anderhalf uur die ik daar moest wachten heb ik in een cafeetje doorgebracht met twee Deense vrouwen die op dezelfde bus wachtten. Voor hen was het ook de eerste dag van de Camimo. Onder de croissants hebben we uitgewisseld wat onze plannen waren, geen van allen gehinderd door enige ervaring. Wel erg leuk om te horen allemaal.
Daarna de bus genomen die na anderhalf uur mij afzette aan de Spaanse grens.
Col du Somport
Hier sta ik op het punt waarop mijn echte tocht begint. Op de frans spaanse grens.
Dit is een van de 4 historische routes die vanaf de middeleeuwen gebruikt worden.
Precies op dit punt begint de afdaling
Het was er nog wel een beetje fris. Ten dele was het pad nog ondergesneeuwd.
Nog een deel door een bos gelopen en toen aangekomen in Canfranc de Estation de eindbestemming voor vandaag.
Het werd een beetje druilerig weer en ik vond het prima voor vandaag.
De herberg in het dorp was dicht. Daarom zit ik nu in een klein hotelletje.
Morgen de eerste echte wandeldag.
Heb er zin in
Goed bezig juut.
Al snel vrienden gemaakt,maar dat had je al verteldt dat dat ging gebeuren.
Zet hem op en we blijven je volgen.
gr.hans en annie